zgasić kogoś

См. также в других словарях:

• zgasić — dk VIa, zgaszę, zgasićsisz, zgaś, zgasićsił, zgaszony «spowodować zgaśnięcie czegoś, przerwać, stłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Zgasić lampę, świecę, światło. Zgasić gaz, ognisko, pożar, papieros (papierosa). ∆ Zgasić motor,… …   Słownik języka polskiego

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• przygasić — dk VIa, przygasićgaszę, przygasićsisz, przygasićgaś, przygasićsił, przygasićgaszony przygaszać ndk I, przygasićam, przygasićasz, przygasićają, przygasićaj, przygasićał, przygasićany «stłumić częściowo ogień, płomień; przerwać intensywne palenie… …   Słownik języka polskiego

• gasić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gaszę, gasićsi, gaś, gaszony {{/stl 8}}– zgasić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, by coś przestało się palić, świecić, wyłączyć coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdmuchnąć — dk Va, zdmuchnąćnę, zdmuchnąćniesz, zdmuchnąćnij, zdmuchnąćnął, zdmuchnąćnęła, zdmuchnąćnęli, zdmuchnąćnięty, zdmuchnąćnąwszy zdmuchiwać ndk VIIIb, zdmuchuję, zdmuchujesz, zdmuchuj, zdmuchnąćiwał, zdmuchnąćiwany 1. «dmuchnąwszy usunąć coś skądś;… …   Słownik języka polskiego

• ogień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. ognia; lm D. ogni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciepło i światło powstałe w wyniku spalania się ciał, widoczne w postaci płomieni i żaru; płomień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mały,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… …   Słownik języka polskiego

• lampa — ż IV, CMs. lampapie; lm D. lamp 1. «urządzenie służące do wytwarzania sztucznego oświetlenia za pomocą prądu elektrycznego lub przez spalanie nafty, oleju, spirytusu, gazu» Lampa elektryczna, gazowa, naftowa. Lampa stojąca, wisząca. Zapalić,… …   Słownik języka polskiego

• zapał — m IV, D. u, Ms. zapałale; lm M. y «stan wielkiego uniesienia, podniecenia; entuzjazm, pasja» Młodzieńczy, nie słabnący, szlachetny, szczery zapał. Bojowy zapał. Zapał do nauki, do pracy. Budzić zapał. Ochłodzić, ostudzić, zgasić czyjś zapał. Czuć …   Słownik języka polskiego

• światło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świetle, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} promieniowanie elektromagnetyczne o określonym zakresie długości fal, odbierane przez oko ludzkie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świeca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot z parafiny, stearyny lub wosku (zwykle podłużny) z wtopionym, biegnącym przez całą jego długość knotem, który po zapaleniu świeci jasnym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień